❤️ Beste vriend, Volgens recente onderzoeken zou berendruif een natuurlijk alternatief kunnen zijn voor antibiotica bij de behandeling van blaasontsteking. Maar wat is het precies en hoe werkt het? In dit artikel bekijken we de eigenschappen van beredruif, de mogelijke effectiviteit ervan als behandeling voor blaasontsteking en de voorzorgsmaatregelen die je moet nemen.
De plant heeft antibacteriële en ontstekingsremmende eigenschappen, waardoor het nuttig is bij de behandeling en preventie van urineweg- en blaasinfecties, zoals blaasontsteking. De plant komt voor in veel klimaten en op plaatsen met een goede blootstelling aan de zon, waaronder open bossen, zandstranden en rotsachtig terrein. Om specifiek te zijn, wordt het gevonden in plaatsen zoals Californië en New Mexico in de Verenigde Staten, en in delen van Europa, Siberië en de Himalaya. Als het klimaat warm en zonnig is, produceert de plant witte en roze bloemen en rode bessen. Kun je berenbessen eten? Het is goed om te weten dat alleen de gedroogde en geplette bladeren worden gebruikt om supplementen van te maken, dus niet de bessen. Als supplement kan berendruif worden genomen in de vorm van poeder, capsules, thee of tinctuur. In sommige gevallen zijn er ook plaatselijke zalven voor de huid verkrijgbaar.
Lees ook: Waarom nog meer mensen last hebben van blaasontsteking tijdens de Covid-19 uitbraak
Waar is berendruif goed voor? Volgens onderzoeken heeft het een aantal heilzame effecten, waaronder een diuretische, urine antiseptische, samentrekkende en ontstekingsremmende werking. Extracten van beredruifbladeren bevatten veel beschermende bestanddelen, zoals:
Het merendeel van de antimicrobiële werking van beredruif wordt toegeschreven aan hydroquinone derivaten, met name arbutine. Maar laten we ter zake komen: wat is de rol van deze plant bij de behandeling van blaasontsteking? Berendruif wordt vaak gebruikt voor de behandeling van infecties van de urinewegen (UTI) en de blaas ( blaasontsteking). Er zijn niet veel grootschalige onderzoeken gedaan naar de werkzaamheid of het werkingsmechanisme, maar verschillende kleine onderzoeken hebben aangetoond dat het terugkerende urineweginfecties kan verminderen dankzij de natuurlijke antibacteriële en adstringerende eigenschappen. Dit kan ook de behoefte aan antibiotica voor de behandeling van urineweginfecties verminderen. Maar dat is nog niet alles! Berendruif zou helpen bij het voorkomen van urineweginfecties, blaasontsteking en zwelling van de blaas en urinebuis door de aanwezigheid van glycosiden en andere ontstekingsremmende bestanddelen, waaronder arbutine, tannine en hydrochinon. Er is ook aangetoond dat het helpt om urine-incontinentie te beheersen en de slijmvliezen van het lichaam te verkleinen, wat de vatbaarheid voor infecties helpt te verminderen. Als bewijs voor het bovenstaande haal ik een review uit 2017 aan waarin een preparaat van berendruif in combinatie met groene thee in staat was om de proliferatie van bacteriën genaamd Staphylococcus saprophyticus, die vaak bijdragen aan UTI’s, te verminderen. Dit specifieke preparaat deed het beter dan de dertien andere preparaten die in het onderzoek werden getest. Volgens de resultaten was berendruif in combinatie met groene thee in staat om het niveau van Staphylococcus saprophyticus met ongeveer 75% te verlagen, deels door de bacteriën te doden en ook de normale pH-balans te herstellen. Andere onderzoeken tonen aan dat berendruif kan helpen bij het doden van Escherichia coli (E. coli), een ziekteverwekker die urineweg-, blaas- en spijsverteringsproblemen veroorzaakt.
Bijwerkingen zijn zeldzaam, maar kunnen misselijkheid, overgeven, kortademigheid of oorsuizen (suizen in de oren) zijn. Het is echter belangrijk om hoge doses beredruif te vermijden, omdat zelfs 15 gram van de bladeren giftig kan zijn. Het is ook aan te raden om het gebruik te beperken tot minder dan twee weken per keer. Het belangrijkste veiligheidsprobleem betreft hydroquinone, de chemische stof die is afgeleid van arbutine. Er bestaat bezorgdheid dat langdurige blootstelling aan hydroquinone kanker kan veroorzaken. Daarnaast wordt beredruif niet aanbevolen voor kinderen, zwangere vrouwen, vrouwen die borstvoeding geven en mensen die lijden aan darm-, lever- of nierziekten. Als je beredruif wilt proberen, is het daarom het beste om met je arts te overleggen, omdat het een wisselwerking kan hebben met medicatie voor een andere gezondheidstoestand. Dus wat kunnen we doen om blaasontsteking veilig te behandelen, zonder het risico op bijwerkingen? De natuur biedt ons de oplossing! Als je nog nooit van D-mannose hebt gehoord, zal ik je uitleggen wat het in een notendop is. We hebben het over een monosacharide (enkelvoudige suiker) van plantaardige oorsprong – in het geval van producten van het merk Dimann wordt het gewonnen uit berkenschors. De werking ervan voorkomt dat bacteriën zich vasthechten aan de wanden van de blaas, waardoor ze naar buiten glijden. Op dat moment kan je lichaam ze op een volledig natuurlijke manier uitdrijven, namelijk tijdens het plassen! Bovendien heeft D-mannose geen invloed op de darmflora, omdat het alleen de ‘slechte’ bacteriën doodt die de infectie veroorzaken. Meer weten? Dat kan:
Ik omhels je stevig vanaf hier,
Lorenza
Lees ook: Hoe je beter kunt slapen met blaasontsteking: ja, het is echt mogelijk
Wat is berendruif?
De plant heeft antibacteriële en ontstekingsremmende eigenschappen, waardoor het nuttig is bij de behandeling en preventie van urineweg- en blaasinfecties, zoals blaasontsteking.
Kan berendruif blaasontsteking helpen bestrijden?
Ja, berendruif wordt vaak gebruikt om urineweginfecties (UTI) en blaasontstekingen (blaasontsteking) te behandelen vanwege de natuurlijke antibacteriële en adstringerende eigenschappen. Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat het terugkerende urineweginfecties kan verminderen.
Wat zijn de bijwerkingen van beredruif?
Bijwerkingen zijn zeldzaam, maar kunnen misselijkheid, overgeven, kortademigheid of oorsuizen (suizen in de oren) zijn. Het is echter belangrijk om hoge doses UU te vermijden, omdat zelfs 15 gram bladeren giftig kunnen zijn. Het is ook aan te raden om het gebruik te beperken tot minder dan twee weken.