Tijdschrift Soorten blaasontsteking 26 november 2024
De term niet-bacteriële of abacteriële blaasontsteking verwijst naar een reeks tekenen en symptomen die lijken op die van bacteriële blaasontsteking, maar dan zonder bacteriën in de urine. Naast deze verschijnselen omvat abacteriële cystitis verschillende ontstekingsveranderingen, vooral in de mucosa en submuscosa van de blaas.
Met andere woorden…
De urinekweek is negatief, maar je ervaart nog steeds de typische symptomen van blaasontsteking (pijn bij het plassen, aandrang en verhoogde frequentie van plassen, blaasgewicht).
Het is belangrijk om op te merken dat recent onderzoek suggereert dat zelfs als de urinekweek negatief is, andere tests zoals urine-DNA-analyse de aanwezigheid van onconventionele ziekteverwekkers kunnen aantonen, zoals virussen of schimmels, die vergelijkbare symptomen kunnen veroorzaken.
Misschien heb je antibiotica voorgeschreven gekregen, maar werken die niet (ik zal zo uitleggen waarom), dus blijf je leven met de pijn en het branderige gevoel als je plast, heb je moeite om het binnen te houden en maak je een eindeloze tocht naar het toilet. (Wil je nu een uitweg zoeken? Schrijf me en laten we erover praten). Vriend, er zijn twee mogelijke oplossingen:
Maar voordat we beter gaan begrijpen wat abacteriële blaasontsteking precies is, wil ik graag een verduidelijking geven. Voor een juiste diagnose is het belangrijk dat er een urinekweek en urineonderzoek wordt uitgevoerd voordat er antibiotica worden gebruikt. Het antibioticum heeft namelijk de functie om ziekteverwekkende bacteriën te doden (daarom heeft het, zoals ik al zei, geen effect op abacteriële blaasontsteking). Het spreekt voor zich dat een urinekweek die tijdens of aan het einde van een antibioticakuur wordt uitgevoerd, resultaten kan opleveren die niet overeenkomen met de beginsituatie, waardoor we ten onrechte concluderen dat we te maken hebben met een abacteriële blaasontsteking.
Als je een urinekweek moet doen na een antibioticakuur, raad ik aan om 10 dagen te tellen vanaf het einde van de laatste dosis om zeker te zijn van een waarheidsgetrouw resultaat.
OK, we hebben gezegd dat in het geval van blaasontsteking zonder bacteriën de urinekweek negatief is, d.w.z. dat er geen bacteriën in de urine worden aangetroffen. Het is echter essentieel om te overwegen dat abacteriële cystitis ook een symptoom kan zijn van bredere systemische aandoeningen, zoals auto-immuunziekten, die een complexere diagnostische en therapeutische aanpak vereisen.
Hoe stel je dan de diagnose?
Laten we verder gaan met het meten van andere urineonderzoekswaarden: leucocyten, oftewel witte bloedcellen.
De aanwezigheid van leukocyten in de urine in grotere hoeveelheden dan ‘normaal’ wordt geacht, duidt in feite op de aanwezigheid van een ontsteking, en zoals we weten is blaasontsteking een ontsteking van de blaas.
De waarheid is dat blaasontsteking ook veroorzaakt kan worden door NIET-bacteriële oorzaken (en de lijst van deze oorzaken is niet kort).
De oorzaken van abacteriële blaasontsteking zijn dus alle factoren die, door de interne blaaswanden te irriteren, een immuunreactie opwekken.
Een van de allereerste verdedigingsmechanismen die in gang wordt gezet door het afweersysteem van de blaas is juist een ontstekingsproces. Ontsteking leidt tot een hele reeks symptomen die alarmbellen doen rinkelen en ons ertoe aanzetten om in actie te komen, te begrijpen wat er mis is en een oplossing te zoeken.
In mijn ervaring is het mogelijk om de oorzaken van blaasontsteking zonder bacteriën te onderscheiden naargelang de irritatie wordt opgewekt door factoren/kenmerken in ons lichaam of door externe prikkels.
Er zijn factoren die van nature alleen maar irriterend kunnen zijn als ze in contact komen met het binnenste slijmvlies van de blaas (urotheel):
Abacteriële blaasontsteking kan ook optreden als een direct gevolg van andere ziekten zoals:
Abacteriële blaasontsteking wordt, zoals verwacht, ook veroorzaakt door externe stress/factoren:
Vriend, laten we eens nadenken: als abacteriële blaasontsteking niet afhankelijk is van bacteriën, zijn er dan andere ziektekiemen die op dezelfde manier last kunnen hebben van onze blaas?
Het antwoord is ja!
Sommige gevallen van niet-bacteriële blaasontsteking worden veroorzaakt door virussen (herpes simplex virus type 1 of 2, het polyomavirus, cytomegalovirus en adenovirus), Clamydia (Chlamydia trachomatis) of candida-infecties. Onderzoek heeft bevestigd dat voor de diagnose van deze infecties specifieke tests nodig zijn en dat de behandeling gericht moet zijn op de specifieke ziekteverwekker.
De aanwezigheid van deze micro-organismen wordt niet gedetecteerd door middel van urinekweek, maar door middel van andere soorten specifieke tests.
De grote (en ongelukkige) speler bij abacteriële blaasontsteking is de blaas. Om abacteriële blaasontsteking te behandelen, moet je eerst vaststellen welke specifieke oorzaak je blaas heeft geïrriteerd.
Nee, je hoeft het niet alleen te doen of te raden naar de vele oorzaken die ik heb opgesomd!
Geen zelfdiagnose, hoor 😊
Recentelijk is de aandacht verschoven naar behandelingen die niet alleen de symptomen bestrijden, maar die het evenwicht van de urogenitale flora herstellen en de natuurlijke afweer van de blaas versterken. Het gebruik van urinewegspecifieke probiotica is bijvoorbeeld een veelbelovende aanpak om herhaling van abacteriële blaasontsteking te voorkomen.
Het lijkt misschien triviaal voor jou, maar alleen door op je arts te vertrouwen en de juiste onderzoeken te doen, kun je de oorzaak achterhalen en actie ondernemen om het te stoppen. Zodra je de oorzaak begrijpt, heeft de behandeling van niet-bacteriële blaasontsteking 2 belangrijke doelen:
Naast traditionele behandelingen heeft onderzoek de effectiviteit aangetoond van aanvullende therapieën zoals bekkenfysiotherapie, die kan helpen om de bekkenbodemspieren te ontspannen en de druk op de blaas te verminderen, vaak een onderliggende oorzaak van abacteriële blaasontsteking.
Juist met het oog op deze twee punten heeft Dimann een specifieke Kit ontwikkeld om de acute fase van abacteriële blaasontsteking te overwinnen en één om de terugkeer ervan te belemmeren. Dimann Daily, dat in beide kits zit, bevat GAG’s (hyaluronzuur, chondroïtine en glucosamine) die van nature aanwezig zijn in onze blaas. GAG’s zijn essentieel voor het herstel van de blaaswanden en de effectieve vermindering van vervelende symptomen van abacteriële blaasontsteking. Andere ingrediënten verminderen ontstekingen en ondersteunen de ontspanning van de blaaswanden.
Wist je echter dat het essentieel is om je eigen behandeling tegen blaasontsteking op maat te maken?
Wil je zeker weten dat deze kits geschikt zijn voor jou? Laat me je wat specifieker advies geven op basis van JOUW GESCHIEDENIS. Ik wacht op je,
