Vriend, we weten inmiddels hoe de nabijheid van de anus-urethra bij vrouwen de opname van fecale bacteriën in de blaas kan vergemakkelijken. Maar dat is nog niet alles: weten we zeker dat de doorvoer van bacteriën naar onze blaas niet ook via andere routes verloopt? Daarom willen we vandaag voor eens en voor altijd het verband tussen blaasontsteking, darmen en voeding ophelderen. We doen dit op een speciale manier, met de hulp van een professional op het gebied van voeding:Dr. Alessio Fabbricatore, een voedingsdeskundige bioloog gespecialiseerd in functionele voeding.
Laten we beginnen!
De meeste blaasontstekingen worden veroorzaakt door bacteriële infecties en de verantwoordelijke bacteriën komen uit onze darmen.
Een voorbeeld is Escherichia coli, die verantwoordelijk is voor 80-90% van de bacteriële blaasontstekingen. Hoe is het mogelijk dat deze bacteriën onopgemerkt in onze blaas blijven (die zeker niet gemaakt is om deze kwaadaardige wezentjes te huisvesten)? We stelden Dr. Fabbricatore deze en andere vragen om het verband tussen blaasontsteking en darmen voor eens en voor altijd op te helderen.
Laten we eens kijken naar de anatomie. De darm, die de hele buik beslaat, bevindt zich in de nabijheid van de blaas en kan niet anders dan zijn omgeving beïnvloeden, vooral in omstandigheden waarin de darm ontstoken, slecht functionerend of verstopt is. Het is duidelijk dat dit onder normale omstandigheden niet zou moeten gebeuren, maar wie van ons kan beweren dat hij een perfect gezonde microbiota heeft en dus een darm die, al is het maar een beetje, niet ontstoken is? Om terug te komen op constipatie, zal ik proberen uit te leggen waarom het zo cruciaal is, vooral bij patiënten met een geschiedenis van terugkerende UTI’s, om een regelmatige (maar ook bevredigende) dagelijkse evacuatie te hebben.
Bij constipatie is de darm niet in staat om de ontlasting regelmatig af te voeren en aangezien de ontlasting voor het grootste deel van zijn droge gewicht uit bacteriën bestaat, wordt deze grote massa normale bacteriën in de darm niet uitgescheiden. Bovendien leidt constipatie sowieso tot ontstekingen en hier doet zich een fenomeen voor dat tegenwoordig veel vaker voorkomt dan we denken: de wand van onze darm wordt doorlaatbaar(Leaky Gut, uit het Engels). Normaal gesproken heeft de darm een laag cellen die zo dicht op elkaar zitten dat ze een selectieve palissade vormen die alleen de ‘bouwstenen die nodig zijn voor het leven’ doorlaat, maar geen ‘vreemde moleculen’ (allergenen, bacteriën, enz.) doorlaat. Het kan echter veel doorlatender worden door ontstekingen en de vrije doorgang van voedselallergenen en ziekteverwekkende kiemen van het darmlumen naar de bloed- en lymfecirculatie of rechtstreeks naar naburige organen (zoals de blaas) toestaan.
Het spreekt voor zich dat een verstopte darm met een grote bacteriemassa die stagneert en niet goed beschermd wordt door een ontstoken en daardoor meer doorlaatbaar slijmvlies, leidt tot ontsteking en bacteriële penetratie op urologisch niveau. Talrijke onderzoeken hebben inmiddels aangetoond dat de darm het reservoir is van bacteriën die normaal gesproken blaasontsteking veroorzaken, maar het staat nu ook vast dat terugkerende UTI’s meestal worden voorafgegaan door een zogenaamde ‘darmbloei van uropathogenen’. In de praktijk wordt onze microbiota veranderd, raakt uit balans en bepaalde ontstekingsbevorderende bacteriesoorten nemen de overhand, wat leidt tot wat intestinale dysbiose wordt genoemd.
Zeker darmsymptomen, zoals wisselende stoelgang, een opgeblazen gevoel in de buik, spijsverteringsproblemen, gastro-oesofageale reflux. Maar aangezien de darm het belangrijkste immunocompetente orgaan in ons lichaam is en een groot deel van ons immuunsysteem bevat, vormt een toestand van darmpermeabiliteit een belasting voor ons hele organisme. Er kunnen zich veel voedselovergevoeligheden en -intoleranties ontwikkelen, evenals huidproblemen (dermatitis, rosacea, huiduitslag en plotselinge papels), migraine, artritis en helaas zelfs auto-immuunziekten.
Zeker naar de specialist in gynaecologie en gastro-enterologie. Hopelijk zullen we in staat zijn om af te stappen van de zeer beperkende kijk op de compartimentering van het organisme. Deze praktijk leidt ertoe dat men zich alleen richt op de symptomen en dus op het zieke deel, dat niet meer is dan het topje van de ijsberg van het probleem dat men probeert aan te pakken. We moeten met andere woorden terugkeren naar een algemene, geïntegreerde kijk op de patiënt.
Het dieet heeft de grootste invloed op de darmmicrobiële gemeenschappen bij gezonde mensen. Ongeveer 75% van de voedingsmiddelen in het westerse dieet hebben weinig of geen voordeel voor de lagere darmmicrobiota. De meeste, met name geraffineerde koolhydraten, worden al opgenomen in het bovenste deel van het maagdarmkanaal, en wat de dikke darm bereikt is van beperkte waarde, omdat het slechts kleine hoeveelheden mineralen, vitaminen en andere voedingsstoffen bevat die nodig zijn voor het in stand houden van de microbiota. Voeding is daarom een belangrijke factor bij het verminderen van darmontsteking.
We danken Dr. Fabbricatore voor zijn tijd en waardevolle bijdrage. Dr. Alessio Fabbricatore ontvangt in Salerno en Nocera Inferiore. Volg zijn Instagram-profiel voor meer inzichten (@dr.alessiofabbricatore).